Kinderboekenweek

De Kinderboekenweek is weer afgerond. Dit jaar stond die in het teken van reizen en vervoer met het thema ‘Reis je mee?’. Door mijn werk voor de Bibliotheek kreeg ik het dit jaar voor het eerst van veel dichterbij mee. Dat brengt ook herinneringen terug aan de tijd dat ikzelf nog een kind was en boeken verslond.

Herinneringen

De bibliotheek was voor mij een magische plek. Het rook er altijd een beetje muffig, het geluid van de stempels van de bibliothecaresses was het enige dat je er hoorde en ze hadden er eindeloos veel boeken. De bibliotheek in het dorp waar ik woonde was twee keer per week open en ik was er altijd om nieuwe boeken te lenen. Ik las werkelijk alles wat los en vast zat.

Alleen beer mocht mee

Het boek dat me het meest is bijgebleven heet ‘Alleen beer mocht mee‘ van Vivian den Hollander. Ik herinner me precies het omslag zoals dat destijds was en ik weet nog goed dat het over de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië ging. Ik las het boek meerdere keren en kon er om één of andere reden geen genoeg van krijgen. Tijdens het lezen belandde ik in een totaal andere wereld en ontdekte ik een stuk geschiedenis dat voor mij op dat moment nog totaal onbekend was.

Magische wereld

Voor mij geeft dat precies de magie van lezen weer. Voor mijn ouders was het niet altijd leuk dat ik volledig onbereikbaar in mijn eigen bubbel verscholen achter een boek zat. Maar ik kon het gewoon niet wegleggen. Boeken waren voor mij wat mobieltjes voor veel mensen nu zijn. Hoewel we met z’n allen veel vinden van het getuur op die schermpjes, kun je je natuurlijk afvragen wat er zo anders aan is dan het verdwalen in een boek. Mijn ouders konden mij ook niet bereiken en ze hadden geen idee in wat voor wereld ik me bevond tijdens het lezen. Wel is het zo dat ik geconcentreerd op één informatiestroom was en dát is natuurlijk wel anders in deze snelle, multimediale tijd.

Nieuwe werelden ontdekken

De Kinderboekenweek wil aandacht voor het kinderboek in het algemeen en lezen door de jeugd in het bijzonder. Ik kan alleen maar hopen dat kinderen nu net zo’n magisch gevoel ervaren tijdens het lezen als ik destijds voelde. Natuurlijk is het lekker om via social media constant in contact met alles en iedereen te staan, maar het moment van wegzinken in een stoel terwijl je langzaam wordt opgezogen in een totaal andere wereld waar je je steeds meer thuis gaat voelen… Heerlijk! Had ik nog maar zoveel tijd als toen, dan zou ik nog veel meer nieuwe werelden ontdekken.

En jij? Lees jij veel? Herken jij het magische gevoel waar ik zo gelukkig van word?