Vragen

Als kind leren we het allemaal. Is het geen vader of moeder die het ons uitlegt, dan duikt er vanzelf ergens een leraar op met de heuglijke mededeling: domme vragen bestaan niet. Dit natuurlijk in de hoop dat kinderen alles durven vragen wat in ze opkomt zonder bang te zijn dat ze voor gek staan.

Eigenlijk heb ik me nooit zo bezig gehouden met wat domme vragen zijn en wat niet. Ik ben van nature bijzonder nieuwsgierig en dus vraag ik ook zo’n beetje alles dat in me opkomt. Hoe werkt een apparaat, waarom kiest de overheid een bepaalde aanpak en hoe zit de natuur in elkaar? Maar nog meer heb ik altijd vragen gesteld bij mensen. Wat doen zij en vooral: waarom? En hoe voelen ze zich daar dan bij? Wat was de gedachte achter hun actie, waarom zijn ze zoals ze zijn en waar dromen ze van?

Ik heb het geluk dat ik onder het mom van ‘tja, werk hè’ de hele dag door zulke vragen mag stellen. En omdat mensen het meeste van zichzelf laten zien als ze op hun gemak zijn, beland je al snel in een gezellig gesprek bij iemand aan de keukentafel. Ik zeg weleens gekscherend dat ik eigenlijk bij heel veel mensen gezellig op de koffie ga en dat dan heel hard werken noem.

Maar volgens mij is dat precies de bedoeling: het gevoel hebben dat je de hele dag leuke dingen doet, in plaats van elke dag wachten tot je kan stoppen met werken en starten met leuke dingen doen. Je zult zien, elke dag is dan een leuke dag. Wie wil dat nou niet? Ik kan het je van harte aanbevelen!