Het leven kan raar lopen. Er was een tijd dat ik huis-aan-huis-kranten maar stomme buurtsufferdjes vond. Ik schreef er al eens eerder over: Wie las dat nou helemaal? Heel veel mensen, weet ik inmiddels! Want als journalist heb ik me verbonden aan twee titels die met enige regelmaat ongevraagd op de mat vallen bij mensen en de reacties van die ontvangers zijn hartstikke goed! De effectiviteit van dit ongevraagd zichtbaar zijn voor veel mensen blijkt enorm.
OmWonen & Gewoon Voorst
Afgelopen maand kon ik trots de nieuwe OmWonen in ontvangst nemen, een blad dat in Epe en een groot gebied van de Veluwe daaromheen verschijnt. Deze editie stonden er vijf verhalen van mijn hand in. Drie weken later verscheen de nieuwste Gewoon Voorst, een krant die drie keer per jaar onder 14.000 huishoudens in de gemeente Voorst wordt verspreid. Gewoon Voorst voelt een beetje als ‘mijn’ krant. Ik verzin de onderwerpen, plan en houd de interviews, schrijf artikelen en zorg voor beeldmateriaal bij deze artikelen. Dat resulteerde deze keer in acht stukken met mijn naam erboven.
Uitdaging
Grappig dat iemand die ooit zo’n lage dunk had van huis-aan-huis-kranten er nu zelf een wezenlijke bijdrage aan levert. Dat komt doordat ik het effect van zulke bladen inmiddels heb gemerkt. Het is een fantastische uitdaging om mooie verhalen te produceren die mensen, ook al krijgen ze het ongevraagd onder ogen, tóch gaan lezen. Uit de reacties te merken is dat ook met Gewoon Voorst weer buitengewoon goed gelukt!
En jij? Lees jij huis-aan-huis-kranten? Ik ben benieuwd naar je antwoord!
Lizanne Wesselink Tekstproducties 